Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2015

O Draymond Green στη "χαμηλή" πεντάδα των Ουόριορς

Ο Draymond Green βγάζει περισσότερες ασίστ από τον Στεφ Κάρι, 7,2 έναντι 5,8, συμβάλλοντας και εκείνος στον εφιάλτη που ζουν οι περισσότερες άμυνες του ΝΒΑ. Είπα να το ψάξω το θέμα για να φτιάξουμε ένα ωραίο κείμενο, αλλά τελικά η εξήγηση είναι τόσο απλή , που ίσως σήμερα ο γκουρού να μην πει τίποτα καινούριο σε κανεναν. Φωτογραφίες σαν την παρακάτω θα βρει κανείς ένα σωρό, και μπορούν να συμπυκνωθούν στο εξής: η προσοχή είναι στραμμένη στον Κάρι. Αυτό είναι αλήθεια. 


Ο Κάρι δεν βγάζει τόσες πολλές ασίστ διότι πρώτον δεν χρειάζεται παραπάνω από 20 - 30 εκατοστά πίσω από το σκριν για να σουτάρει (οπότε γιατί να μην το κάνει) και επίσης διότι μαρκάρεται πολλές φορές από δύο παίκτες, συνεπώς το να περάσει τη μπάλα σε ελεύθερο παίκτη δεν είναι και τόσο εύκολο. Αυτό που όμως μπορεί να κάνει είναι να δώσει τη μπάλα στον σκρίνερ του αν αυτός τραβηχτεί προς τα έξω. Και επειδή οι Ουόριορς παίζουν πολύ συχνά με κοντό σχήμα, αυτός είναι σε πολλές περιπτώσεις ο Γκριν, δηλαδή ένας φόργουορντ με πολύ ανεπτυγμένη την αίσθηση του γηπέδου. 
Ο Γκριν είναι ο βασικότερος λόγος που οι χαμηλές συνθέσεις των Ουόριορς πετυχαίνουν και μάλιστα, όπως είδαμε πρόσφατα, είναι και οι αποτελεσματικότερες στο ΝΒΑ. Οταν γίνεται ο παρακάτω συνδυασμός, οι άμυνες δεν ξέρουν τι να τον κάνουν, διότι μεταξύ άλλων σουτάρει καλά και από το τρίποντο. Αν το καλοσκεφτείτε, και αν πάρετε υπ'οψη σας το ιδανικό spacing που βγάζουν πολλές φορές οι τύποι από το Οκλαντ, η φάση που βλέπετε είναι ένας πραγματικός γρίφος. Ο,τι και να επιλέξει κανείς θα βρεθεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο εκτεθειμένος. Εδώ αρκούσε η ελάχιστη προσοχή από τον παίκτη του Λίβινγκστον, ώστε ο γκαρντ να κόψει προς το καλάθι και ο Γκριν να του βγάλει την πάσα για κάρφωμα. 
Στο μεταξύ, αντιλαμβάνεστε μπροστά σε τι "clusterfuck"* βρίσκονται εδώ οι αμυντικοί έτσι; 


Οποιος από τους δύο που βρίσκονται κοντά στο ποστ δώσει βοήθεια στον Λίβινγκστον, ρισκάρει είτε ένα ελεύθερο τρίποντο του Τόμπσον , είτε ένα κάρφωμα από τον άλλο ψηλό, στην περίπτωση αυτή αν δεν κάνω λάθος είναι ο Μπαρνς. Είναι ένα κανονικό αδιέξοδο, το οποίο για να γκρεμιστεί θα πρέπει ένας εκ των δύο που μαρκάρει τον Κάρι να προλάβει τον Λίβινγκστον πριν πάρει τον διάδρομο. Αυτή όμως είναι μία περιστροφή όχι για μπασκετμπολίστες, αλλά για σπρίντερ. 

Δεν θα ήταν έτσι αν ο Γκριν δεν ήταν τόσο καλός πασέρ και ο Κάρι τόσο επικίνδυνος. Ελα όμως που είναι, και έλα που και οι υπόλοιποι αυτής της στελέχωσης , όπως και αν λέγονται (εδώ δεν υπάρχει Ιτγκουοντάλα), κινούνται πολύ γρηγορα στο γήπεδο. Μάλιστα αυτή τους η δυνατότητα βαδίζει χέρι χέρι με την αυτονόητη ικανότητα για αλλαγές σε όλα τα σκριν στην άμυνα που δεν αφορούν τον παίκτη του Κάρι. Και ξέρετε, δεν έχουν όλοι οι αντίπαλοι 2 ισάξια γκαρντ στην περιφέρεια ώστε ο σταρ των Ουόριορς να μην μπορεί να κρυφτεί. Τρόπος υπάρχει πάντα, για αυτό και όσοι ανοίξατε το λινκ παραπάνω θα είδατε οτι η χαμηλή πεντάδα των πρωταθλητών παρουσιάζει και εξαιρετικές αμυντικές επιδόσεις. 

Τελικά, ποιος μπορεί να είναι ο τρόπος να σταματήσει κάποιος αυτού του είδους τη σύνθεση όταν εμφανίζεται στα παρκέ; Δεν υπάρχει ακριβής απάντηση, διότι ακόμη δεν έχει συμβεί. Δεν έγινε πέρυσι και προφανώς , και με το σερί να διευρύνεται, δεν έχει γίνει φέτος. Σε ένα πρόσφατο άρθρο που δημοσίευσε το ΝΒΑ, προτείνονται μέθοδοι όπως να καλυφθεί το παρκέ από πίσσα ή να μη σκουπίζεται έτσι ώστε οι παίκτες να γλιστράνε. Σε ένα άλλο πιο σοβαρό, αυτή τη φορά από το Yahoo Sports , προτείνεται ως ημίμετρο η στόχευση των τριών φόργουορντ (Μπαρνς, Γκριν, Ιγκουοντάλα) από ψηλότερους ή κοντύτερους αντιπάλους ανάλογα με την περίσταση. Ομως, όπως παραδέχεται ο αρθρογράφος, οι τρεις τους τα έχουν πάει μέχρι στιγμής τόσο καλά στις αμυντικές αποστολές τους μετά το switch , που ο αληθινός τρόπος να νικηθεί συστηματικά αυτή η πεντάδα δεν έχει βρεθεί. 

Σε κάθε περίπτωση, όσοι ψάχνουν το αντίδοτο, σκέφτονται κυρίως εκδοχές που έχουν να κάνουν με την επίθεση. Διότι το να τους στατατήσει κανείς με την άμυνα μοιάζει αυτή τη στιγμή σχεδόν ακατόρθωτο. Ο,τι μπάλα φεύγει από τον Κάρι συνεχίζει να κινείται με αστραπιαία ταχύτητα χάρη κυρίως στον θαυμάσιο Γκριν. 

Σάββατο βράδυ βρέθηκα μπροστά σε αυτό.

Εξοχο δίπλα σε έναν σιδηρόδρομο και όχι ακριβό αν το βρείτε σε κάβα. Εμείς δεν το βρήκαμε βέβαια και το πληρώσαμε λίγο κερατιάτικα.

* Ο όρος χρησιμοποιείται για μία κατάσταση στην οποία πολλά πράγματα μπορούν να πάνε λάθος.

2 σχόλια:

  1. Μεγαλειώδης περιγραφή του φαινομένου γκρίν.Για εμάς τους γκριν-ικούς που φωνάζαμε m-v-p όποτε είχε τη μπάλα και ξυπνάγαμε τη γειτονιά όταν βλέπαμε τους τελικούς με τους καβς ζωντανά και σε ώρα ελλάδος λίγο πριν τα χαράματα...

    Ήταν η φιλοσοφική διαμάχη που ξέσπασε (ανάλογη και το ίδιο βαρύνουσα αυτής με το αυγό και την κότα) για το αν τα σουτ του ιγκουοντάλα έκαναν τον γκρίν να δείχνει κάτι σε deep blue του παρκέ ή απλά ο μέγας γκρίν μπορεί να κάνει ακόμα και τον μάκη τον μπράμο να πιάσει επιδόσεις mvp σε επίπεδα τελικών nba. Σαφώς είμαι με το δεύτερο ρεύμα χωρίς να υποτιμώ τον ίγκυ (σε επίπεδα μάκη μπράμου).

    Ο συμπέθερος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ συμπέθερε,
      Με τέτοια σχόλια απορώ γιατί δεν είσαι στην παρέα του γκουρού στο φου μπου εκεί που γίνεται και η περισσότερη κουβέντα. Εκτός αν είσαι...
      Και εγώ είμαι με το 2ο ρεύμα, σαφώς.

      Διαγραφή