Μεγάλη μέρα η χθεσινή και θα σας πω γιατί. 10 πολύτιμα κομμάτια καζαν ντιμπί από το Saray της Πόλης έφτασαν στο ψυγείο μου και βρίσκομαι σε μίνι υστερία. Αυτό συμβαίνει περίπου μία φορά το τρίμηνο και με κάνει να κλείνομαι στον εαυτό μου. Δεν χρειάζονται πολλές συναναστροφές με ανθρώπους που είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμοι να εκμεταλλευτούν τη συγκυρία και να αρπάξουν μέσα από τα χέρια σου ένα από τα πολύτιμα λάφυρα.
Εν πάσει περιπτώσει, η μυρωδιά των καζάν ντιμπί και η μαστιχωτή υφή τους στο στόμα, μου φέρνει στο μυαλό εικόνες. Η λεωφόρος του Πέρα, η θάλασσα του Μαρμαρά, τα παλιά εξοχικά στο Μπόσταντζι που τα διακρίνει πλέον μόνο το έμπειρο μάτι, οι ομάδες της Πόλης, η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ, μισό λεπτό, η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ δεν έχουν πικ εν ρολ combo.
Είναι αλήθεια. Οι δυο ιστορικοί δικέφαλοι έχουν αρχίσει τη χρονιά με διαφορετικά αποτελέσματα , αλλά και οι δυο ασθμαίνουν ανεβαίνοντας μικρής κλίσης ανηφόρες. Ο λόγος είναι (τουλάχιστον κατά την άποψη μου) οτι έχουν γυρίσει την πλάτη στον πιο βασικό άξονα γύρω από τον οποιο κινείται το ευρωπαικό μπάσκετ: το απλό και τίμιο πικ εν ρολ. Ελάχιστες είναι οι ομάδες στην ήπειρο που έχουν την πολυτέλεια να μην βασίζονται πάνω του τόσο πολύ, και μία εξ αυτών είναι η πρωταθλήτρια Ευρώπης. Μια άλλη είναι πιθανώς η ζουρλομακάμπι. Η πρώτη , όταν μπαίνει μέσα ο Σερχι, ξαφνικά δίνει τα σκριν στη μπάλα το ένα πίσω από το άλλο, η δεύτερη πήρε τον Ρότσεστι για να προσθέσει ο,τι δεν της έδιναν οι Πάργκο και Χέινς. Πώς στο καλό η ΑΕΚ με τον ΠΑΟΚ δεν έχουν φροντίσει να έχουν μία στελέχωση της προκοπής στο 1-5? Και δεν μιλάμε μόνο για την επίθεση, αλλά και για την άμυνα.
Δεν το έχω καταλάβει. Στην ΑΕΚ, ο Ουόρεν είναι ένας πόιντ γκαρντ που δυσκολεύεται να δώσει πάσα, ο Ανοσίκε ταίριαζε στην περιγραφή αλλά όπως διαβάζω είναι φευγάτος. Ο Σκραμπ είναι πιο παλαιάς κοπής , οι Κατσίβελης και Παπαντωνίου έχουν άλλου είδους προσόντα. Επίσης ο Μαυροκεφαλίδης προτιμά τα pops ή τις κινήσεις με πλάτη, εκεί που διακρίνεται άλλωστε ιδιαίτερα. Ιδανικό pick n roll finisher δεν τον λες. Οκ, αλλά με κάποιο τρόπο πρέπει στις άμυνες να δημιουργεί κανείς ρήγματα, και αν δεν υπάρχει κάποιο διαστημικό ταλέντο με ικανότητα στο ένας εναντίον ενός, ο επόμενος τρόπος είναι το πικ εν ρολ. Ετσι κάνει τη δουλειά του ο Αρης, και ας μην είναι ο Ουότερς ο μέγας penetrator. Εχει όμως κάποιον να του δίνει καλά σκριν και βάζει το κορμί του σωστά όταν ο αμυντικός είναι στην πλάτη του.
Το ίδιο ισχύει και για τον ΠΑΟΚ, ο οποίος για κάποιους λόγους έχει αφήσει τη ρακέτα του άδεια από αθλητικά κορμιά και βασίζει τη δημιουργία του σε παίκτες που παίζουν κυρίως στο πλάι (Τέπιτς, Βασιλειάδης). O Xάτσερ πήρε προχθές 14 σουτ, και συνήθως, όταν ένας βασικός γκαρντ παίρνει τόσα, δεν περισσεύουν και πολλές κατοχές για δημιουργία. Ο απολογισμός στην αρχή της σεζόν γράφει 0/3 στην Ελλάδα και 1-1 στο Eurocup, και αυτό με τη βία.
Δεν ξέρω πού το πάνε, αλλά είναι κρίμα. Τα τελευταία χρόνια ο δικέφαλος του Βορρά είχε κάνει πολύ σοβαρή προσπάθεια, αλλά η μοίρα το έχει για τις μεσαίες ομάδες μας να μην μπορούν να κρατήσουν εύκολα ένα βασικό κόρμο. Μία καλή χρονιά και πεφτουν όλοι να τους πάρουν τους παίκτες. Πόσο καλύτερη θα ηταν άραγε η ομάδα του Μαρκόπουλου αν είχε τον Κούπερ και έναν από τους περυσινούς της ψηλούς? Στην ΑΕΚ βέβαια, η περίπτωση δεν είναι ακριβώς η ίδια. Εδώ υπήρχε μεγαλύτερη άνεση αλλά οι επιλογές απλά δε βγήκαν. Και η πλάκα είναι πως γενικα δεν ήταν και τόσο κακές. Απλά υπάρχει αστοχία στις δυο βασικότερες.
Φανταστείτε, μέχρι και ο δεδηλωμένος εχθρός του συστήματος, ο Ντούσαν Ιβκοβιτς, έχει τους Τάιους και Ντάνστον να σκρινάρουν για τον Ερτέλ. Και επίσης, ως κάτοικος της Πόλης έχει συνεχή πρόσβαση στα καζάν ντιμπί από το Σαράι. Αφήνω στην άκρη τα πικ εν ρολ και πάω να φάω ένα. Είναι βράδυ, το ψυγείο είναι εκεί ακριβώς που το άφησα το πρωί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου